W Gorzko, gorzko ważną rolę odgrywa dom bohaterek – miejsce szczęśliwe i straszne. Wyobrażenia loci amoeni oraz loci horridi współwystępują tu, ulegając kontaminacji, ale ujawniają stare zasady organizacji deskrypcji (Gally): balansowanie pomiędzy zmysłowym a intelektualnym, prezentację od mnogiego do pojedynczego, wykorzystywanie opozycji przyjemność/niezadowolenie. Obraz domu koresponduje z konstrukcją psychiczną bohaterek, sygnalizuje ich wewnętrzne przemiany i redefinicje tożsamości, a gnijąca kamienica stanowi metaforę świata. Locus amoenus i locus horridus jako obszary kształtowania „przyjemności tekstu” (Barthes) i dialogu z odbiorcą ewokują odczuwanie sprzeczności oraz balansowanie pomiędzy harmonią a chaosem.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:13587 doi:10.25951/4691
Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego
Dec 18, 2025
Dec 18, 2025
0
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/4691
| Edition name | Date |
|---|---|
| Górecka, Ewa, Wałbrzyski dom jako locus amoenus i locus horridus w „Gorzko, gorzko” Joanny Bator | Dec 18, 2025 |