Autor artykułu analizuje Poemat o miejskiej rzeźni Tadeusza Śliwiaka i dowodzi, że ze względu na wojenne okoliczności oglądał on sceny, które ukrywa się przed dziećmi ze względu na nadmiar przemocy. Fakt ten sprawił, że poeta szybko zrozumiał podstawowe prawa i je przyswoił. W tomie z 1965 roku sąsiadują ze sobą dwie poetyki (werystyczna i imaginacyjna), które wzmacniają przekaz i pozwalają na przyjrzenie się procesowi pracy rzeźni oraz pracy dziecięcej wyobraźni. Poeta celowo wybrał poetykę imaginacyjną jako najbardziej adekwatną do zrekonstruowania odczuć dziecka. Poza tym niebagatelne znaczenie ma ukazanie procesu absorbcji języka dorosłych, który deprecjonuje zwierzęta. Autor artykułu dowodzi za Andrzejem Kaliszewskim, że dla dziecka śmierć zwierzęcia nie różni się od śmierci człowieka. Śliwiak rekonstruuje nie tylko obrazy związane z masową śmiercią zwierząt, lecz również tymczasowe relacje ze zwierzętami mieszkającymi w rzeźni i tymi, którym odroczono moment śmierci. W Poemacie o miejskiej rzeźni rekonstrukcja losów krów wpływa na poszerzenie historii i uznanie zwierząt za aktantów obdarzonych sprawczością, z której do pewnego momentu nie zdawano sobie sprawy.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:13645 doi:10.25951/8423
Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego
Dec 18, 2025
Dec 18, 2025
0
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/8423
| Edition name | Date |
|---|---|
| Juchniewicz, Andrzej, Inicjacja poety-dziecka. Wokół „Poematu o miejskiej rzeźni” Tadeusza Śliwiaka | Dec 18, 2025 |
Juchniewicz, Andrzej Trzaskowski, Zbigniew. Red.