Twórcy komiksowi sięgają po teksty należące do literackiego kanonu z dwóch powodów. Po pierwsze, by ujawnić w atrakcyjnej formie ich potencjał dydaktyczny i kulturowy, a po wtóre, by poszukać intertekstualnych odniesień i zaproponować nową ścieżkę do ich współczesnego użytkowania. Ballady i romanse Adama Mickiewicza okazały się ciekawym budulcem jednej i drugiej strategii. Szczególnym zainteresowaniem rysowników i scenarzystów komiksowych cieszyła się Pani Twardowska, która jako opowieść graficzna pojawiła się w ostatnim ćwierćwieczu aż pięciokrotnie. Nie sposób pominąć w kontekście tego zjawiska podglebia w postaci dorobku ilustratorów książkowych – Jana Marcina Szancera, Janusza Stannego czy Tadeusza Biernota i próby adaptacji mickiewiczowskich ballad na język filmu animowanego. Artykuł jest próbą powiązania tych uwarunkowań w jeden zwarty model interpretacyjny.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:13554 doi:10.25951/10977
Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego
Dec 18, 2025
Dec 18, 2025
0
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/10977
| Edition name | Date |
|---|---|
| Guzek Mariusz, Mickiewicz w okowach (nie tylko) komiksowych dymków. Ballady i romanse jako opowieści obrazkowe | Dec 18, 2025 |