W artykule przedstawiono nazwy szykan stosowanych w śledztwie przez funkcjonariuszy służb bezpieczeństwa (UB i SB) w latach 1944–1989. Zgromadzony materiał leksykalny wyekscerpowano z relacji prześladowanych i uzupełniono informacjami zawartymi w opracowaniach historyków. Autor obszernie zaprezentował proweniencję najczęściej pojawiających się w faktografii określeń: koń Andersa, kobyłka Andersa, pal Andersa i jazda na Andersa. Rozważaniom filologicznym towarzyszy kontekst historyczny. W tekście zaprezentowano również inne nazwy tortur towarzyszących przesłuchaniom, stanowiące tło dla wcześniej wspomnianych określeń. Piszący wykazał pochodzenie niektórych jednostek z ruszczyzny sowieckiej oraz podkreślił destrukcyjny charakter „niewinnie” brzmiących nazw.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:3860 ; doi:10.25951/4085
Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego
14 lut 2023
21 gru 2020
524
635
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/4085
Nazwa wydania | Data |
---|---|
Pacuła, Jarosław, Znaki czasu. O koniu Andersa i nazwach innych „metod śledczych” z okresu Polski Ludowej | 14 lut 2023 |