Teresa Martin – św. Teresa od Dzieciątka Jezus (1873-1897) ; Maurycy Bellière (1874-1907) ; Adolf Roulland (1870-1934) ; doktryna „małej drogi” ; Karmel ; spuścizna epistolarna
Niebo za darmo! – oto istota „małej drogi” Teresy Martin (1873-1897). Spuścizna epistolarna świętej z Karmelu liczy 266 listów, w tym 17 adresowanych do dwóch misjonarzy katolickich – Maurycego Bellière’a (1874-1907) i Adolfa Roullanda (1870-1934). Pierwszy wyruszył do Afryki dzień przed śmiercią swojej duchowej siostry. Przebywał tam krótko i umarł w niesławie, a drugi przez 13 lat pracował na misjach w Chinach i doczekał się kanonizacji Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza. Decyzją dwóch przełożonych klasztoru w Lisieux, obaj duchowni korespondowali dwa lata ze świadomą swojej nieuleczalnej choroby karmelitanką. Listy ukazują, jak duchowa doktryna „małej drogi”, którą odkryła Teresa Martin, czyli rzeczywistość sacrum („wirtualna”) została skonfrontowana – za sprawą komunikacji interpersonalnej – z profanum (rzeczywistością „realną”). Dwudziestoczteroletnia przyszła Doktor Kościoła Katolickiego doświadczyła piękna oblubieńczej relacji ze „stworzeniem”, które w młodości w pewnym sensie zdeprecjonowała na rzecz oblubieńczej miłości do „Stworzyciela”. Autorka artykułu stawia nowatorską tezę, że graniczny moment w życiu heroicznej zakonnicy – wielomiesięczne umieranie, naznaczony był ciemnościami wiary, które uczyniły ją podobną do grzeszników (nie była do nich podobną, gdyż nigdy nie popełniła grzechu ciężkiego), bowiem w sensie mistycznym nowe doświadczenie duchowe (miłość do Maurycego) było najprawdopodobniej w oczach świętej – „zdradą” Boga. Porzuciła świat w wieku piętnastu lat, dlatego jej hagiografowie akcentują tylko heroizm wiary. Zatem można postawić tezę, że wpływ rzeczywistości „wirtualnej” na „realną” może zajść na wiele sposobów, m.in. za sprawą korespondencji. Na omawianym przykładzie udowodniono, że przetestowanie doktryny „małej drogi” przez jej odkrywczynię, uczyniło – paradoksalnie – prawdziwym obraz „windy” do nieba, osiąganego za sprawą braku jakichkolwiek zasług przed Bogiem. W tym punkcie orędzie o Bożym miłosierdziu objawiło się Kościołowi zanim świat usłyszał o św. Faustynie Kowalskiej (1905-1938) i obrazie „Jezu, ufam Tobie”.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego