Artykuł jest analizą funkcjonowania międzywojennej Katedry Ginekologii i Położnictwa Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Katedrę prowadzili kolejno dwaj profesorowie: Tadeusz Burdziński i Władysław Jakowicki. Pierwszy, przedwcześnie zmarły, krótki okres swojej pracy w Wilnie poświęcił organizacji wykładów i kliniki położniczo-ginekologicznej. Drugi, ofiara sowieckiej inwazji na Polskę w 1939 r., rozbudował klinikę i rozwinął jej działalność, gromadząc wokół siebie dobrze zorganizowany zespół lekarzy-naukowców. Klinika była instytucją potrzebną, o czym świadczyła stale rosnąca liczba pacjentek. Przez długi czas istotne trudności lokalowe ograniczały wykorzystanie jej potencjału, co nie pozostawało bez wpływu na jakość strony dydaktycznej. Mimo tych ograniczeń jakość świadczonych usług medycznych nie odbiegała od ówczesnych standardów europejskich.
The paper presents the interwar Chair of Gynecology and Obstetrics at the Faculty of Medicine of the Stefan Batory University in Vilnius. The Chair was consecutively held by two professors: Tadeusz Burdziński and Władysław Jakowicki. The former, prematurely deceased, devoted the short period of his work in Vilnius to organization of lectures and the obstetrics and gynecology university clinical unit. The latter, victim of the 1939 Soviet invasion of Poland, expanded the unit and led a well-organized team of productive researchers. The clinical unit was a desirable institution, as evidenced by the constantly growing number of patients. For a long time significant housing difficulties limited its full potential, which had an impact on the quality of teaching. Despite the limitations, the quality of the medical services provided did not differ from the European standards of the time.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:4498 ; doi:10.25951/4487
14 lut 2023
30 gru 2021
187
223
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/4487
Przeniosło, Małgorzata Kądziela, Piotr