Obiekt

Tytuł publikacji grupowej:

Studia Filologiczne

Abstrakt:

Artykuł poświęcony został tematowi miejsca szczęśliwego na przykładzie toposu ziem ruskich w utworach historiograficznych okresu renesansu. Analiza kilkunastu kronik staropolskich pod tym kątem prowadzi do wniosku, iż topos locus amoenus pojawił się po raz pierwszy w rocznikach Jana Długosza. Co istotne, apologii terenów ruskich nie odnajdziemy w utworach kronikarskich wczesnego średniowiecza. Dopiero od schyłku XV stulecia można mówić o tworzeniu się stereotypowego wyobrażenia na temat bogactwa i żyzności obszarów ruskich. W dotychczasowych badaniach nad kształtowaniem się toposu arkadyjskiego zwracano uwagę na tradycje sielankowe. Obok tego podstawowego kontekstu literackiego (dla budowania konwencji przestrzeni ruskiej jako miejsca przyjemnego i dostatniego) ważną funkcję pełniły staropolskie kroniki.

Miejsce wydania:

Kielce

Opis fizyczny:

S. 43-53

ISSN:

2450-0380

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

Data wydania:

2021

Identyfikator:

doi:10.25951/4678

Język:

polski

Jest częścią:

Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego

Ma część:

T. 34

Typ:

tekst

Format:

application/pdf