Obiekt

Tytuł publikacji grupowej:

Almanach Historyczny

Abstrakt:

Łuk jest jednym z najstarszych narzędzi i elementów uzbrojenia używanych przez ludzi. Być może pojawił się już w paleolicie i przyczynił się do szybszego rozprzestrzenienia gatunku homo sapiens po świecie. W starożytności zajął poczesne miejsce wśród arsenału wszystkich ludów zamieszkujących wokół Morza Śródziemnego i dalej, wchodząc równocześnie do systemów skojarzeń i urastając do rangi symbolu o wielkiej mocy. Działo się to głównie na wschodzie, w swoistej „krainie łuku”, gdzie był on główną, „rycerską” bronią. Był traktowany jako atrybut królewski i wojownika, symbolizował siłę, władzę, wojnę i pokój, był przymiotem bóstw. Jednak i w Europie Zachodniej, gdzie łucznictwo było deprecjonowane, łuk miał ważne konotacje kulturowe, np. jako symbol zasady żeńskiej oraz miłości i łowów. Na całym omawianym obszarze stał się też przyrządem magicznym. Niniejszy artykuł tworzy skrócony katalog znaczeń symbolicznych łuku oraz szuka odpowiedzi na pytanie, dlaczego na Wschodzie miał on o wiele większe znaczenie niż w kulturze zachodnioeuropejskiej.

Miejsce wydania:

Kielce

Opis fizyczny:

s. 11-33

ISSN:

1642-4530

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

Data wydania:

2022

Identyfikator:

doi:10.25951/8459

Język:

polski

Jest częścią:

Almanach Historyczny

Ma część:

T. 24

Typ:

tekst

Format:

application/pdf