Artykuł zarysowuje sylwetkę twórczą Gustawa Herlinga-Grudzińskiego rekonstruowaną na podstawie jego diarystyki i listów, zwłaszcza nieopublikowanej jeszcze korespondencji wzajemnej z Jerzym Stempowskim. Korespondencja Stempowskiego i Herlinga-Grudzińskiego, będąca pokoleniowym pomostem tradycji myślenia o powinnościach pisarza wobec historii, przynosi wiele interesujących szczegółów dotyczących socjologii życia literackiego – nie tylko emigracyjnego, ale i krajowego. Odnajdujemy w niej wiele nader trafnych i błyskotliwych ocen zjawisk społecznych i kulturowych XX wieku, w tym nierzadko wyrażonych w postaci sentencjonalnych formuł. W treści tych listów obecne są również dalekowzroczne i trafne diagnozy sytuacji krajów europejskich i Polski w pojałtańskiej rzeczywistości lat 40. i 50., sytuacji politycznej i kulturalnej w Rosji przed- i porewolucyjnej, a także celne spostrzeżenia definiujące miejsce i możliwości emigranta, wolnych od zobowiązań społecznych tych pisarzy, którzy w Kraju muszą rezygnować z wyrażania publicznie samodzielnej opinii w imię na nowo zdefiniowanych powinności narodowych czy politycznych.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Studia Filologiczne Uniwersytetu Jana Kochanowskiego
Jan 14, 2025
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/13376
Edition name | Date |
---|