Artykuł dotyczy podstawowego dzieła ikonografii Poznania z pierwszej połowy XIX w., obrazu Juliusa Knorra Poznański rynek w 1838 roku. Ta spektakularna biedermeierowska weduta to jedyna znana dziś praca tego artysty. Najpierw wystawiona w Poznaniu, trafiła do pałacu królów pruskich w Berlinie, a w początku XX w. wróciła do Poznania, by zdobić nową rezydencję cesarską. Geneza obrazu ukazana jest na tle słabo rozpoznanej biografii Knorra oraz poznańskich kontekstów. Dzieło artysty to rodzaj zbiorowego portretu mieszkańców miasta, ukazującego ich społeczne, narodowe i wyznaniowe zróżnicowanie, co sprawia, że stanowi znakomite źródło dla historyka. Obraz nasuwa wiele pytań dotyczących obyczajowych realiów i tego, jakie zdarzenie w mieście przedstawia.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
16 sty 2024
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/11125
Nazwa wydania | Data |
---|