Obiekt

Współtwórca:

Żak, Marek. Red. ; Dąbrowski, Marek. Red.

Abstrakt:

Symulacja medyczna jest metodą i techniką, która pozwala na nauczanie i szkolenie zarówno jednostek, jak i całych zespołów terapeutycznych poprzez odtwarzanie warunków rzeczywistej sytuacji klinicznej. Obejmuje szerokie spektrum działań edukacyjnych opierających się nie tylko na zastosowaniu obiektów technologicznych i komputerowych, ale przede wszystkim na istotnych interakcjach człowieka w sferze komunikacji oraz doświadczaniu sytuacji kryzysowych. Symulacji medycznej towarzyszą zazwyczaj następujące etapy: ocena, weryfikacja i omówienie przebiegu konkretnego przypadku klinicznego. W zależności od tego, jakie kryteria oceny zostają ustalone, można wdrażać i oceniać umiejętności techniczne i nietechniczne jednostek lub zespołów terapeutycznych. W zespołach medycznych pracujących z pacjentem obydwa rodzaje umiejętności są niezwykle ważne i pożądane. Zawód fizjoterapeuty jest zaliczany do zawodów medycznych. W zakresie realizowanych świadczeń fizjoterapeuta współpracuje na zasadzie partnerstwa zawodowego z przedstawicielami zawodów medycznych. Ta nowoczesna metoda nauczania pozwala na ćwiczenie umiejętności klinicznych na bazie nabytej wiedzy teoretycznej w kontrolowanym, powtarzalnym środowisku i uznawana jest za efektywną oraz atrakcyjną metodę nabywania umiejętności powiązanych z konkretnymi procedurami diagnostycznymi, leczniczymi czy terapeutycznymi. Symulacja medyczna daje możliwość szybkiego zdobywania i utrwalania kompetencji zawodowych przy braku ryzyka dla pacjenta i jednoczesnym komforcie emocjonalnym studenta. Stwarza więc środowisko wolne od negatywnych emocji, z praktycznie nieograniczonymi możliwościami powtarzania i doskonalenia umiejętności, aż do osiągnięcia oczekiwanego poziomu kompetencji wykorzystywanych do samodzielnej realizacji zadań zawodowych. Stanowi zatem optymalną formę pomostowania pomiędzy tradycyjnymi ćwiczeniami, realizowanymi w salach dydaktycznych uczelni, a kontaktem z pacjentem w środowisku klinicznym. Symulację medyczną jako formę kształcenia praktycznego wymienia się jako metodę obowiązkową na wszystkich kierunkach medycznych regulowanych standardem kształcenia poza fizjoterapią. Weryfikacja stopnia osiągnięcia efektów uczenia się powinna nastąpić z wykorzystaniem powtarzalnych metod egzaminacyjnych, między innymi przy pomocy obiektywnego ustrukturyzowanego egzaminu klinicznego (ang. Objective Structured Clinical Examination, OSCE). Aktualnie przygotowanie do zawodu fizjoterapeuty nie kończy się żadnym ustrukturyzowanym egzaminem weryfikującym umiejętności praktyczne. Różnice w programach kształcenia zawodów medycznych dotyczące treści i efektów są oczywiste, jednak brak obowiązku wykorzystania jednolitych dla wszystkich kierunków nowoczesnych metod nauczania, takich jak symulacja medyczna, oraz brak weryfikacji efektów uczenia się z zastosowaniem obiektywnego ustrukturyzowanego egzaminu klinicznego nie powinien mieć miejsca. Stosując analogię do nauczania na pozostałych kierunkach medycznych, w niniejszym opracowaniu wskazano grupy zajęć, a w nich konkretne przedmioty, dla których obligatoryjnie należy wprowadzić zajęcia realizowane w warunkach symulacji.Nieustanny rozwój wiedzy medycznej, a przede wszystkim jego ogromna dynamika, wymaga tego, aby kształcenie przyszłych fizjoterapeutów podlegało zmianom niezbędnym do utrzymania odpowiedniej jakości nauczania akademickiego. Strategicznym działaniem wzmacniającym kompetencje i profesjonalizm tej grupy zawodowej powinno być wprowadzenie nauczania z zastosowaniem warunków symulowanych oraz standaryzowanego egzaminu klinicznego (OSCE), zwłaszcza że w innych krajach ta metoda weryfikacji umiejętności klinicznych została pozytywnie przyjęta zarówno przez studentów i fizjoterapeutów, jak i nauczycieli.
SUMMARY
Medical simulation is a method that facilitates teaching and training of both individuals and entire therapeutic teams by way of reproducing the conditions of an actual clinical situation. It embraces a wide spectrum of educational activities based not only on making use of specific, computer-assisted technology, but mostly on exploring essential human interactions in the hands-on experience of emergency situations. Medical simulation is usually broken down into assessment, verification, and addressing a specific clinical case. Depending on which evaluation criteria are adopted, both technical and non-technical skills of individuals and/or treatment teams can effectively be implemented and evaluated, as both are essentially indispensable. Physiotherapists are classified as medical professionals. In terms of the actual scope of services provided, a physiotherapist works in partnership with other medical professionals. This modern teaching method allows specific clinical skills to be practised in a controlled, reproducible environment, being regarded as effective in acquiring by the students the skills related to specific diagnostic, treatment, or therapeutic procedures. Medical simulation offers the opportunity to rapidly acquire and consolidate professional skills and abilities with no risk to the patients whatsoever, whilst also granting necessary emotional comfort to the students. An environment totally free of any negative emotions is ensured, with virtually unlimited opportunities for repetition and enhancement of specific skills until the desirable level of professional competence has been achieved. It represents therefore an optimal form of bridging between the conventional hands-on practice classes and the actual face-to-face contact with the patients in a clinical environment. Medical simulation as a form of practical, hands-on training is listed as a compulsory method at all medical faculties regulated by a nationwide education standard, except physiotherapy. Verification of the actual quality of the learning outcomes should be implemented with the aid of reproducible examination methods, including Objective Structured Clinical Examination (OSCE). Presently, professional training in physiotherapy is not rounded up by any such structured examination. The differences in respective academic curricula regarding medical sciences are self-evident enough. This said, the lack of nationwide obligation to make use of modern teaching methods, e.g. medical simulation, uniform for all faculties, and the lack of effective verification of the actual learning outcomes with the aid of OSCE should be declared inadmissible. This study sets out to identify the selected medical courses and specific subjects within them for which the training under medical simulation conditions should be decreed mandatory. Continuous advances in medical sciences, along with their overall dynamics, require that the general framework for educating prospective physiotherapists be effectively restructured to ensure uniformly high standards of academic teaching. To this end, a strategic objective of teaching physiotherapy students under simulated medical conditions, to be subsequently rounded up by OSCE, should be promptly introduced as a nationwide standard. Moreover, in other countries this method of verifying individual clinical skills has already been widely accepted.

Spis treści:

Spis treści
Wykaz skrótów . . . 7
Wykaz pojęć . . . 9
Przedmowa . . . 17
Marek Żak, Marek Dąbrowski
1. Symulacja medyczna – założenia, historia i perspektywy . . . . 21
Marek Dąbrowski, Agata Dąbrowska, Agata Michalska, Mateusz Puślecki, Justyna Pogorzelska, Marek Żak
2. Symulacja medyczna w przygotowaniu do wykonywania zawodów medycznych . . . 45
Agata Michalska, Marek Dąbrowski, Dorota Rębak, Michał Bączek, Marek Żak
3. Miejsce i rola symulacji medycznej w przygotowaniu do wykonywania zawodu fizjoterapeuty . . . 57
Agata Michalska, Marek Dąbrowski, Dorota Rębak, Justyna Pogorzelska, Marek Żak
4. Struktura organizacyjna centrum symulacji medycznej . . . 83
Marek Dąbrowski, Agata Michalska, Agata Dąbrowska, Michał Bączek, Marek Żak
5. Metody symulacji medycznej w przygotowaniu do wykonywania zawodu fizjoterapeuty . . . 103
Marek Dąbrowski, Agata Michalska, Agata Dąbrowska, Mateusz Puślecki, Aleksandra Steliga, Marek Żak
6. Metody weryfikacji efektów uczenia się . . . 129
Marek Dąbrowski, Agata Dąbrowska, Agata Michalska, Aleksandra Steliga, Marek Żak
Wykaz rysunków . . . 145
Wykaz fotografii . . . 145
Wykaz tabel . . . 146
Biogramy autorów . . . 147

Miejsce wydania:

Kielce

Opis fizyczny:

154 s.

ISBN:

978-83-67580-20-5

Wydawca:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach

Data wydania:

2023

Identyfikator:

oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:10094 ; doi:10.25951/9372

Język:

polski

Typ:

tekst

Prawa dostępu:

tylko w Oddziale Informacji Naukowej

Format:

application/pdf