Nietrzymanie moczu w świetle doniesień WHO - Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organisation) uznawane jest za jeden z ważniejszych, ogólnoświatowych problemów zdrowotnych XXI wieku. Według WHO i Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (ang. International Continence Society - ICS) nietrzymanie moczu (NTM) to każdy stan uwzględniający jakikolwiek epizod niezależnego od woli wycieku moczu. Przyczyny nietrzymania moczu mogą być różnorodne w zależności od płci i wieku. W każdej sytuacji nietrzymanie moczu może być dalej rozpatrywane klinicznie na podstawie odpowiednich czynników, takich jak: rodzaj nietrzymania moczu, częstość jego oddawania i stopień zaawansowania. Zanik błony śluzowej pochwy i sromu (VVA, vulvovaginal atrophy), podobnie jak uderzenia gorąca, należy do grupy dolegliwości kobiet w okresie po menopauzie. Atrofia powoduje uczucie suchości i bólu podczas stosunku płciowego, dyspareunia występuje u 20-45% kobiet cierpiących na to zaburzenie. Zanik błony śluzowej pochwy może pojawić się również u młodszych pacjentek z zaburzeniami hormonalnymi, lecz z reguły choroba dotyczy kobiet między 5. a 7. dekadą życia. Ocenia się, że u 1/3 kobiet w okresie okołomenopauzalnym i u 1/2 w okresie pomenopauzalnym występują tzw. objawy pochwowe spowodowane zanikowym zapaleniem pochwy. Większość przypadków objawowego ZZP wymaga leczenia, jednakże tylko 25% chorych korzysta z pomocy lekarza. Pozostałe chore się nie leczą lub stosują ogólnie dostępne środki medyczne. Biorąc pod uwagę doniesienia świadczące o zbyt niskiej skuteczności dostępnych metod leczenia, a także odległych powikłaniach zabiegów chirurgicznych, współcześnie w uroginekologii zaczęto poszukiwać nowych, alternatywnych metod leczenia schorzeń, takich jak: nietrzymanie moczu i atrofia urogenitalna. Celem pracy była ocena skuteczności klinicznej zabiegów laseroterapii pochwy w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu i atrofizacji pochwy oraz jej wpływ na jakość życia chorych. Materiał i metodyka Aby osiągnąć cele planowanych badań, zastosowano ustalone metody i techniki badawcze warunkujące uzyskanie obiektywnych i rzetelnych wyników badań. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Techniką, którą posłużono się w pracy, jest technika ankiety. Narzędziami, które wykorzystano w przeprowadzaniu badania, są: urządzenie VagiTight, wizualno-analogowa skala pomiaru bólu - VAS, kwestionariusz standaryzowany służący ocenie jakości życia (KHQ) oraz ankieta własnej konstrukcji. Badania przeprowadzono w Centrum Medycznym GENIX w Lublinie, kierowanym przez prof. Marka Sikorskiego w okresie od czerwca 2017 do listopada 2019 roku.
Do badania użyto lasera EdgeOne firmy Jeisys. Wyniki badań Ankietowane dokonujące oceny skuteczności laseroterapii ścian pochwy pozytywne zaopiniowały wpływ procedury na poprawę stanu ich zdrowia. Poziom ciśnienia śródpochwowego mierzonego zarówno w czasie spoczynku jak i w czasie skurczu zwiększył się w obu analizowanych grupach. Efekt terapeutyczny związany z utrudnieniami dotyczącymi wysiłkowego nietrzymania moczu uległ obniżeniu po zastosowaniu wyżej opisanej procedury. Wnioski: 1. Zastosowanie zabiegów laserowej rejuwenacji w obrębie pochwy wiąże się z zadowalającym poziomem akceptowalności wśród chorych. 2. Oczekiwaniami pacjentek związanymi z laserową rejuwenacją ścian pochwy jest uzyskanie znacznej bądź umiarkowanej poprawy stanu zdrowia. 3. Zabiegi laseroterapii pochwy wiążą się z akceptowalnym poczuciem dyskomfortu bólowego podczas ich wykonywania. 4. Poziom atrofizacji śluzówki pochwy w następstwie przeprowadzenia zabiegu laserowej rejuwenacji pochwy znacząco się zmiejsza. 5. Jednorazowe przeprowadzenie zabiegu laserowej rejuwenacji pochwy powoduje istotny wzrost poziomu trofiki wyrażonej indeksem zdrowia pochwy (VHI), przy czym poprawa ta znacząco zwiększa się po drugim zabiegu 6. Po wykonaniu zabiegu laseroterapii pochwowej, ciśnienie śródpochwowe istotnie się zwiększa. 7. Laseroterapia pochwowa powoduje zmniejszenie objawów wysiłkowego nietrzymania moczu. 8. Jakość życia pacjentek poddanych zabiegowi lserowej rejuwenacji pochwy znacząco się poprawia. 9. Ocena wpływu objawów nietrzymania moczu na stan psychiczny kobiet zmieniła się w porównaniu do okresu przedzabiegowego, poziom zgłaszanych dolegliwości istotnie się zmniejszył. 10. Ocena odziaływania nietrzymania moczu na życie codzienne kobiet zmieniła się po zakończeniu zaplanowanego cyklu rejuwenacji, poziom zgłaszanych ograniczeń został zminimalizowany.
Streszcz. ang. ; Zawiera bibliografię
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:4723
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Sikorski, Marek Franciszek (1964- )
Wiktor, Henryk ; Jach, Robert Mariusz
Dziedzina nauk medycznych i nauk o zdrowiu
tylko w Oddziale Informacji Naukowej
22 lis 2022
14 lis 2022
2
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/5063