Publikacja linkująca.
Treść publikacji będzie dostępna po upływie okresu embarga.
Czas pandemii w sposób szczególny uświadomił ludziom, jak ważna jest komunikacja bezpośrednia. Jednym ze zmysłów komunikacji jest dotyk, o którym badacze mówią „zmysł utracony”. Rozwój technologii wyparł komunikację poprzez dotyk, a normy społeczne i prawne reglamentują jego stosowanie. W pracy opartej na wywiadach pogłębionych starano się przeanalizować rolę dotyku w organizacjach zbudowanych hierarchicznie. Na ile dotyk służy petryfikacji władzy i wpływów, a na ile jest marginalizowany ze względu na „zagrożenia”, które ze sobą niesie. Pytania skierowano do dwóch grup, tj. duchowieństwa i służb mundurowych. Całość poprzedza rozbudowana teoria komunikowania haptycznego, a kończy wywiad z psychologiem.
Spis treści
To nie jest wstęp .........................................7
Cześć pierwsza. HAPTYKA
Dotyk – zmysł utracony? ...................................... 13
Część druga. WYWIADY
Niedotykalni – rozmowy z duchownymi i tymi, którzy byli na drodze do kapłaństwa ...................... 25
Niezłomni – komunikacja służb mundurowych ......................... 153
Część trzecia. ROZMOWA Z PSYCHOLOGIEM SEKSUOLOGIEM
Dotyk, który koi. Dotyk, który boli ............................................ 203
Bibliografia .......................................... 217
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:4521 ; doi:10.25951/4700
15 lis 2023
10 mar 2022
7
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/4700