Obiekt

Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy w Oddziale Informacji Naukowej.
Ta publikacja jest chroniona prawem autorskim. Dostęp do jej cyfrowej wersji jest możliwy w Oddziale Informacji Naukowej.

Tytuł: Prognostyczne znaczenie elektrokardiograficznych parametrów załamka P u chorych z ostrym niedokrwiennym udarem mózgu

Abstrakt:

Do głównych wyników badania należy zaliczyć fakt, że spośród elektrokardiograficznych parametrów załamka P, PTFV1 był najsilniejszym predyktorem wystąpienia złożonego punktu końcowego (zgon lub ponowny udar niedokrwienny mózgu) w ciągu 12 miesięcy obserwacji. Poza PTFV1 tylko wiek i wartość skali NIHSS przy przyjęciu były istotnymi predyktorami punktu końcowego w analizie wieloczynnikowej. Wzrost wartości PTFV1 o 1 mVms powodował zwiększenie ryzyka wystąpienia punktu końcowego o 44%. U 57,7% chorych z dwufazowym załamkiem P występował nieprawidłowy PTFV1 (> 4 mVms), a wartość PTFV1 > 6 mVms optymalnie dyskryminowała grupy w zależności od wystąpienia punktu końcowego. W analizach jednoczynnikowych także składowe PTFV1 (czas trwania fazy ujemnej i amplituda fazy ujemnej) były istotnie większe u pacjentów, którzy zmarli lub mieli ponowny udar niedokrwienny mózgu w obserwacji 6- i 12-miesięcznej. Czas trwania fazy ujemnej wydłużony ≥40 ms zaobserwowano u 97,2% pacjentów i był on istotnie dłuższy u pacjentów, którzy zmarli w porównaniu do tych, którzy przeżyli w czasie obserwacji 6-miesięcznej (78,48 ±14,76 vs 71,47±18,13 ms) i 12-miesięcznej (77,84 ±18,32 vs 70,52 ±17,59 ms). Czas trwania fazy ujemnej był również dłuższy u badanych, którzy mieli ponowny udar niedokrwienny w porównaniu do badanych, bez ponownego zachorowania udarowego w 12-miesięcznej obserwacji (79,43 ±19,16 vs 71,02 ±17,58 ms). Amplituda fazy ujemnej większa niż 0,1 mV występowała u 4,3% badanych z dwufazowym załamkiem P w odprowadzeniu V1. Pacjenci, którzy zmarli w porównaniu do tych, którzy przeżyli charakteryzowali się istotnie większą amplitudą fazy ujemnej załamka P w V1 w obserwacji 6-miesięcznej (0,08 ±0,02 vs 0,07 ±0,03 mV) i 12-miesięcznej (0,07 ±0,02 vs 0,06 ±0,02 mV). Wystąpienie ponownego udaru mózgu w ciągu 6 miesięcy od zachorowania było także istotnie związane z dłuższym PWD w V1 (91,69 ±24,49 vs 81,05 ±18,36 ms), a w ciągu 12 miesięcy z większymi wartościami PWA (56,17 ±26,49 vs 44,66 ±36,16). Mediana czasu hospitalizacji wynosiła 8 dni, przy czym dłuższy czas hospitalizacji obserwowano u pacjentów z większymi wartościami PTFV1 oraz wydłużonym czasem trwania fazy ujemnej załamka P w odprowadzeniu V1.

WNIOSKI 1. W badanej grupie występują typowe czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowego, wyniki badań dodatkowych przeprowadzonych w szpitalu ujawniają wiele nieprawidłowości, przy czym przebieg kliniczny i rokowanie jest porównywalne 109 do danych z ośrodków polskich i europejskich obejmujących chorych z udarem mózgu o nieustalonej etiologii 2. Niektóre parametry elektrokardiograficzne załamka P różnią się w zależności od płci (PWA, amplituda fazy dodatniej w V1, morfologia załamka P V1) oraz wieku pacjentów (kierunek polaryzacji załamka P V1). 3. Poddane analizie elektrokardiograficzne parametry załamka P nie wydają się mieć istotnej wartości praktycznej w przewidywaniu klinicznego przebiegu udaru mózgu w trakcie hospitalizacji. 4. Oceniane przy przyjęciu do szpitala wartości PTFV1 są istotnie związane z ryzykiem wystąpienia zgonu lub ponownego udaru niedokrwiennego mózgu w 6- i 12-miesięcznej obserwacji w grupie pacjentów z niedokrwiennym udarem mózgu o nieustalonej etiologii. Wartość predykcyjna tego parametru w modelu wieloczynnikowym, uwzględniającym dodatkowo wiek pacjenta oraz wynik w skali NIHSS przy przyjęciu, pozwala prognozować wystąpienie zgonu lub ponownego udaru niedokrwiennego w ciągu 12 miesięcy niezależnie od innych danych klinicznych i pozostałych wyników badań. 5. Zasadne wydaje się prowadzenie dalszych badań, które pozwolą wyjaśnić, czy PTFV1 jest markerem ryzyka, który uzasadnia wykonywanie dodatkowej diagnostyki, aby lepiej poznać ryzyko i ewentualne podłoże gorszego rokowania u chorych z udarem niedokrwiennym mózgu i wysokimi wartościami tego parametru (proponowana wartość progowa 6 mVms).

Uwagi:

Zawiera bibliografię ; Zawiera ilustracje ; Streszcz. ang.

Identyfikator:

oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:8667

Katalog komputerowy:

kliknij tutaj, żeby przejść

Język:

pol

Uzyskany tytuł:

doktor

Data uzyskania stopnia:

7.02.2022

Instytucja nadająca tytuł:

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Promotor:

Sadowski, Marcin ; Czernecki, Remigiusz. Promotor pomocniczy

Recenzent:

Błaszczyk, Barbara ; Tomaszuk-Kazberuk, Anna ; Ślusarska, Barbara Janina

Dziedzina nauki:

Dziedzina nauk medycznych i nauk o zdrowiu

Dyscyplina naukowa:

Nauki o zdrowiu

Wydział:

Collegium Medicum

Typ:

rozprawa doktorska

Prawa dostępu:

tylko w Oddziale Informacji Naukowej

Stan publikacji:

niepublikowana

Kolekcje, do których przypisany jest obiekt:

Data ostatniej modyfikacji:

13 mar 2023

Data dodania obiektu:

13 mar 2023

Liczba wyświetleń treści obiektu:

0

Wszystkie dostępne wersje tego obiektu:

https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/9130

Wyświetl opis w formacie RDF:

RDF

Wyświetl opis w formacie OAI-PMH:

OAI-PMH

×

Cytowanie

Styl cytowania:

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji