Object

Alternative title:

Evaluation of the dependence of treatment results on morphological features and location of intracranial aneurysms treated endovascularly

Abstract:

Tętniaki wewnątrzczaszkowe występują u około 0,2-7,9% populacji i wciąż stanowią poważny problem kliniczny i społeczny. Są najczęstszą przyczyną samoistnych krwawień wewnątrzczaszkowych. Wzrost liczby wykrywanych wad naczyniowych (w tym tętniaków) i zastosowanie endowaskularnych metod leczenia są ściśle związane z dynamicznym postępem w diagnostyce obrazowej. Ryzyko pęknięcia tętniaka szacowane jest na około 1% rocznie, a częstość występowania krwawienia podpajęczynówkowego (SAH) oceniana jest na 9,1/100000. Stały rozwój diagnostyki obrazowej i radiologii zabiegowej ze szczególnym uwzględnieniem neuroradiologii pozwala na zmniejszenie inwazyjności procedur w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Badania dotyczące leczenia tętniaków i ich morfologii przyczyniają się do dalszego rozwoju neuroradiologii, poszerzenia wiedzy i uzupełnienia danych epidemiologicznych dotyczących tętniaków oraz oceny skuteczności ich leczenia metodami wewnątrznaczyniowymi. Ocena zależności wyników leczenia od cech morfologicznych i lokalizacji tętniaków wewnątrzczaszkowych leczonych endowaskularnie. Grupę badaną stanowiło 154 chorych Kliniki Neurochirurgii i Chirurgii Kręgosłupa z rozpoznanym tętniakiem wewnątrzczaszkowym i zakwalifikowanych do embolizacji w pracowni radiologii zabiegowej od sierpnia 2016 r. do sierpnia 2018 r. w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej przy Wydziale Lekarskim i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach (Uchwała Komisji Bioetycznej nr 34/2017). Dokumentację analizowano w Klinice Neurochirurgii i Chirurgii Kręgosłupa i Zakładzie Diagnostyki Obrazowej. Prowadzone badania mają charakter obserwacyjny, kliniczno – kontrolny. Procedura obejmowała analizę dokumentacji medycznej chorych oraz analizę obrazów radiologicznych z angiografu, tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego. Oceniono charakterystykę kliniczną pacjentów, częstość występowania i lokalizacje poszczególnych rodzajów tętniaków, metody leczenia oraz ich powikłania. Analiza została przeprowadzona w grupie chorych tętniakami niemymi klinicznie (przyjętych do planowej embolizacji) oraz w grupie chorych z ostrym krwawieniem śródczaszkowym (przyjętych w trybie pilnym). W grupie chorych z krwawieniem została przeprowadzona analiza skuteczności klinicznej leczenia poprzez porównanie stanu chorego w chwili przyjęcia ze stanem w chwili wypisu z użyciem standaryzowanych skal. Późna skuteczność angiograficzna wykonanych embolizacji oceniana była podczas badań kontrolnych (angiografia lub MRI) w okresie od 6 do 12 miesięcy od zabiegu.
W badanej grupie większość stanowiły kobiety zarówno w grupie z SAH jak i z tętniakami niemymi. U większości kobiet i mężczyzn stwierdzono czynniki ryzyka lub choroby współistniejące mogące być czynnikami ryzyka powstawania i pękania tętniaków, tj. nadciśnienie tętnicze, miażdzyca, cukrzyca, nikotynizm. Większość zdiagnozowanych tętniaków dotyczyła przedniej części koła tętniczego mózgu i były to tętniaki workowate. Najczęściej stwierdzany wymiar tętniaków zawierał się w przedziale 6-12 mm. Nie wykazano statystycznej istotności (p>0.05) miedzy morfologią tętniaka i lokalizacją a doborem metody leczenia. Najczęstszym powikłaniem po zabiegu był udar niedokrwienny, w tym częściej dotyczył chorych z SAH oraz osób młodszych. Większość chorych z SAH trafiło na zabieg w dobrym stanie klinicznym, co przekładało się na dobry wynik leczenia. Wiek chorego i rozległość SAH wpływały gorzej na ostateczny wynik leczenia. Wykazano niekorzystny wpływ wielkości tętniaka na angiograficzną skuteczność leczenia.
Na podstawie przeprowadzonej analizy wykazano, że: 1. Większość zdiagnozowanych tętniaków dotyczyła przedniej części koła tętniczego mózgu i były to tętniaki workowate. Największą grupę stanowiły tętniaki o wymiarach 6-12 mm. 2. Morfologia tętniaka i jego lokalizacja nie miały wpływu na dobór metody leczenia. 3. Najczęstszym powikłaniem po zabiegu był udar niedokrwienny. Częściej dotyczył on chorych z SAH oraz osób młodszych. 4. Wiek chorego i rozległość SAH wpływały gorzej na ostateczny wynik leczenia. Lepsze wyniki leczenia uzyskano u mężczyzn o raz u chorych z wyjściowo lepszym stanem klinicznym 5. Wielkość tętniaka miała niekorzystny wpływ na angiograficzną skuteczność leczenia. Tętniaki większe częściej rekanalizowały.

Intracranial aneurysms occur in about 0.2-7.9% of the population and are still a serious clinical and social problem. They are the most common cause of spontaneous intracranial bleeding. The increase in the number of detected vascular defects (including aneurysms) and the use of endovascular treatment methods are closely related to the dynamic progress in imaging diagnostics. The risk of aneurysm rupture is estimated at about 1% per year and the incidence of subarachnoid bleeding (SAH) is estimated at 9.1/100,000. Constant development of imaging diagnostics and surgical radiology with particular emphasis on neuroradiology allows to reduce the invasiveness of procedures within the central nervous system. Studies on aneurysm treatment and their morphology contribute to further development of neuroradiology, broadening knowledge and supplementing epidemiological data on aneurysms and assessing the effectiveness of their treatment with endovascular methods.
Evaluation of the dependence of treatment results on morphological features and location of intracranial aneurysms treated endovascularly.
The study group consisted of 154 patients of the Department of Neurosurgery and Spinal Surgery with a diagnosed intracranial aneurysm and qualified for embolisation in a Department of Interventional Radiology from August 2016 to August 2018 in the Provincial Hospital in Kielce. The study was approved by the Bioethics Committee at the Faculty of Medicine and Health Sciences of the Jan Kochanowski University in Kielce (Bioethics Committee Resolution No. 34/2017). The documentation was analysed in the Department of Neurosurgery and Spinal Surgery and the Department of Image Diagnostics. The conducted research is of observational, clinical and control state. The procedure included analysis of medical records of patients and analysis of radiological images from an angiograph, computed tomography, and magnetic resonance imaging. In the study group, the baseline clinical characteristics, frequency and location of particular types of aneurysms, treatment methods, characteristics of complications during the procedure were assessed. Analyses were performed in the group of patients with unrupted aneurysms (referred for planned embolisation) and in the group of patients with acute intracranial bleeding (referred for urgent procedure). In the group of patients with bleeding, the clinical effectiveness of treatment was analysed by comparing the patient's condition on admission with the condition on discharge using standardized scales. Late angiographic efficacy of embolisations was assessed during follow-up examinations (angiography or MRI) between 6 and 12 months after surgery.
Females with SAH or unrupted aneurysm represented the majority of the study group. Both men and women with diagnosed aneurysms had cardiovascular risk factors or concomitant diseases which may be risk factors for the formation and rupture of aneurysms, i.e. arterial hypertension, atherosclerosis, diabetes and smoking. Most of the diagnosed aneurysms concerned the anterior part of the arterial circle of the brain and were saccular aneurysms. The most frequently observed diameter of aneurysms ranged from 6 to 12 mm. There was no statistical significance (p>0.05) between the morphology of the aneurysm and location and choice of treatment method. The most frequent complication after the procedure was ischaemic stroke, including more frequent in SAH patients and younger patients. The majority of patients with SAH presented in a good clinical condition, which resulted in a good outcome. The patient’s age and the extent of the SAH significantly affected the final outcome. The adverse effect of the aneurysm diameter on angiographic result of treatment was demonstrated.
On the basis of the analysis carried out, it has been shown that: 1. The majority of the diagnosed aneurysms concerned the anterior part of the arterial circle of the brain and were saccular aneurysms. The largest group were aneurysms of 6-12 mm in size. 2. The morphology of the aneurysm and its location did not influence the choice of treatment method. 3. The most common complication after surgery was ischaemic stroke. It more often affected SAH patients and younger patients. 4. The patient’s age and the extent of SAH significantly affected the final outcome. Better treatment results were obtained in men and in patients with initially better clinical condition. 5. The size of the aneurysm had an adverse effect on angiographic result of treatment. Larger aneurysms were more frequently recanalized.

Additional notes:

Zawiera bibliografię ; Zawiera ilustracje ; Streszcz. ang.

Identifier:

oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:8665

Computer catalogue:

click here to follow the link

Language:

pol

Degree name:

doktor

Date obtained:

26.04.2021

Degree grantor:

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Supervisor:

Sadowski, Marcin ; Spałek, Michał. Promotor pomocniczy

Reviewer:

Błaszczyk, Barbara ; Kobayashi, Adam ; Szczerbo-Trojanowska, Małgorzata

Field:

Dziedzina nauk medycznych i nauk o zdrowiu

Scientific disciplines:

Nauki o zdrowiu

Faculty:

Collegium Medicum

Type:

rozprawa doktorska

Access rights:

tylko w Oddziale Informacji Naukowej

Publication status:

niepublikowana