Indukcja porodu jest jedną z najczęstszych procedur stosowanych w położnictwie. W przypadku pacjentek z niedojrzałą szyjką macicy konieczne jest zastosowanie metod służących przygotowaniu szyjki do rozpoczęciem wlewu oksytocyny - preindukcji porodu.Cel Przedstawiony cykl trzech oryginalnych publikacji obejmuje badania dotyczące stosowania metod preindukcji u pacjentek z niedojrzałą szyjką (ocenianą w skali Bishopa). Prace oceniają wyniki położnicze i neonatologiczne w poszczególnych grupach pacjentek. Materiał i metodyka Do cyklu publikacji włączono trzy retrospektywne badania obserwacyjne opublikowane w recenzowanych czasopismach naukowych. Wszystkie włączone pacjentki były poddane indukcji porodu w Klinice Ginekologii i Położnictwa Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach. W poszczególnych pracach pacjentki klasyfikowano do grup w zależności od sposobu przeprowadzania procedury. Grupy porównano pod kątem powikłań położnych oraz neonatologicznych. Wyniki W pierwszej pracy analizowaliśmy wyniki położnicze wśród pacjentek, u których zastosowana została preindukcja porodu niezależnie od jej rodzaju. Grupę kontrolną stanowiły pacjentki, u których ze względu na wysoką punktację w skali Bishopa (> 6 punktów) stosowany był jedynie wlew dożylny oksytocyny. Grupy te nie różniły się pod kątem stanu urodzeniowego noworodków, natomiast w grupie badanej zaobserwowaliśmy zwiększone ryzyko ukończenia porodu na drodze cesarskiego cięcia, pomimo zastosowanych metod przyspieszających dojrzewanie szyjki macicy. W kolejnych dwóch publikacjach porównaliśmy wyniki położnicze i neonatologiczne w przypadku zastosowania różnych metod preindukcji porodu. W pierwszej z nich skupiliśmy się na porównaniu wyników położniczych wśród pacjentek poddawanych preindukcji porodu przy pomocy insertu dopochwowego zawierającego misoprostol w dawce 200 µg, uwalniającego substancję czynną przez 24 godziny (MVI - misoprostol vaginal insert). Do grupy kontrolnej zostały włączone pacjentki, u których wykorzystano wewnątrzszyjkowy cewnik Foleya. Wyniki wskazują na zwiększone ryzyko cięcia cesarskiego w grupie MVI, przy braku różnic w odsetku powikłań neonatologicznych. Trzecie badanie włączone do cyklu prac stanowiło porównanie wyników położniczych i noworodkowych u pacjentek poddawanych preindukcji przy pomocy insertu dopochwowego zawierającego 10 mg dinoprostonu, uwalniającego aktywną substancję przez 24 godziny (DVI) oraz MVI. Badanie ponownie wskazywało na zwiększone ryzyko cięcia cesarkiego w przypadku zastosowania MVI, przy braku różnic w odsetku powikłań neonatologicznych. Wnioski Przedstawiony cykl publikacji wskazuje na niedoskonałość obecnie stosowanych metod preindukcji porodu. W praktyce klinicznej obserwowane są znaczne różnice wyników położniczych pomiędzy grupami, w których stosowane są poszczególne metody. Nie zaobserwowaliśmy różnic w stanie urodzeniowym noworodków.
Induction of labour is one of the most common procedures used in obstetrics. In the case of patients with unfavourable cervix, it is necessary to use methods to prepare the cervix for the initiation of oxytocin infusion - labour pre-induction.
The presented series of three original publications covers research on the use of pre-induction methods of labour in patients with an unripped cervix (assessed on the Bishop scale). Presented papers assesses obstetric and neonatal outcomes in individual groups of patients.
Three retrospective observational studies published in peer-reviewed journals were included in the publication series. All the included patients underwent labour induction in the Department of Gynecology and Obstetrics of the Provincial Combined Hospital in Kielce. In individual studies, patients were classified into groups depending on the method of induction of labor. The groups were compared in terms of obstetrical and neonatal complications.
In the first study, we analyzed obstetric results among patients who underwent preinduction of labour, the control group consisted of patients who, due to the high Bishop score (> 6 points), were only given an intravenous infusion of oxytocin in low-dose protocol. The groups did not differ in terms of the newborn’s condition, while in the study group we observed an increased chance of caesarean section despite usage of cervical ripening agents. In the next two publications, we compared obstetric and neonatal outcomes in the case of different methods of labour pre-induction. In the first of them, we focused on comparing obstetric results among patients pre-induced with a misoprostol 200 μg vaginal insert (MVI) which releases the active substance for 24 hours, in the control group we included patients pre-induced with intracervical Foley catheter. The study indicates an increased risk of caesarean section in the MVI group with no differences in the percentage of neonatal complications between groups. The third study included in this publication series was a comparison of obstetric and neonatal outcomes in patients pre-induced with a vaginal insert containing 10 mg dinoprostone (DVI), released substance for 24 hours and MVI. The study again indicated an increased risk of caesarean section in the case of MVI, with no difference in the percentage of neonatal complications.
The presented series of publications shows the imperfection of the currently used pre-induction methods. In clinical practice, significant differences in obstetric outcomes are observed between the groups in which the individual methods are used. We did not observe any differences in the birth condition of newborns.
Zawiera bibliografię ; Streszcz. ang.
oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:8660
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Sikorski, Marek (1964- ) ; Niziurski, Piotr. Promotor pomocniczy
Czekierdowski, Artur ; Jach, Robert Mariusz ; Romejko-Wolniewicz, Ewa Maria
Dziedzina nauk medycznych i nauk o zdrowiu
tylko w Oddziale Informacji Naukowej
Mar 10, 2023
Mar 10, 2023
0
https://bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl/publication/9123