Obiekt

Abstrakt:

Należy nadmienić, że części pierwsza i druga łączą się merytorycznie i formalnie, ponieważ omawiają to samo słownictwo autosemantyczne z użyciem różnych narzędzi: językoznawstwa statystycznego oraz metody pól tematycznych. W ramach badań układu frekwencyjnego w poprzedniej części została ukazana leksyka najczęściej występująca w analizowanych reportażach z podziałem na leksemy rzeczownikowe (50,12%), czasownikowe (25,25%), przymiotnikowe (10,71%), liczebnikowe (5,20%), przysłówkowe (4,71%) i zaimkowe (4,01%). Natomiast w badaniach nad układem tematycznym wyekscerpowana już leksyka reportażowa została pogrupowana zgodnie z metodą pól tematycznych na sfery, pola i podpola, a następnie uszeregowane w ten sposób słownictwo zostało skrupulatnie policzone. W konsekwencji możliwe było ustalenie, które ze sfer, pól i podpól występują najczęściej. Oryginalność podejmowanej tematyki wiąże się z dwoma kwestiami. Po pierwsze, stanowi istotne uzupełnienie luki badawczej leksyki XXI-wiecznego polskiego reportażu książkowego. Dotychczasowe badania przedstawiały bowiem gatunek reportażu głównie z perspektywy literaturoznawczej lub prasoznawczej – poza nielicznymi pracami prezentującymi perspektywę językowo-stylistyczną, np. Jadwigi Litwin pt. Język i styl polskiego reportażu (na materiale z lat 1945-1975) (1989), językoznawcy ograniczali się do przedstawiania reportażu w płaszczyźnie pragmatycznej. Po drugie, proponowana praca wpisuje się w krąg badań języka polskiego reportażu książkowego obok publikacji takich jak: Wprowadzenie do analizy składniowej na przykładzie wypowiedzeń reportażowych oraz Reportaż książkowy w świetle językoznawstwa statystycznego. Składnia, styl, gatunek. Książka składa się z pięciu rozdziałów. Pierwszy przedstawia stan badań nad układem tematycznym słownictwa z odwołaniem do badań niemieckich i polskich językoznawców. Zawiera także syntetyczne omówienie podstawowych monografii Władysława Miodunki, Ryszarda Tokarskiego, Zofii Cygal-Krupy, Andrzeja Markowskiego, Małgorzaty Kity i Edwarda Polańskiego, Wojciecha Kajtocha, Haliny Zgółkowej oraz Barbary Batko-Tokarz. W drugim rozdziale zostaje przedstawiony cel pracy oraz trzyetapowa metodologia, obejmująca następujące metody: (1) korpusową – wymagającą doboru tekstów należących do gatunku reportażu; (2) pól tematycznych – dotyczącą podziału słownictwa tematycznego na trzy poziomy; (3) analizy frekwencyjnej – polegającą na przyporządkowaniu wydzielonym sferom, polom oraz podpolom sumarycznych wartości ilościowych. W trzech kolejnych częściach ukazana jest leksyka wybranych polskich reportaży książkowych w układach: tematycznym, atematycznym, alfabetycznym i frekwencyjnym z podziałem na częstotliwość występowania słownictwa w określonych poziomach. Całość pracy wieńczą syntetyczne wnioski oraz zakończenie odnoszące się do obu części monografii.

Spis treści:

Wprowadzenie 9
1. Stan badań nad układem tematycznym słownictwa 13
2. Podstawowe założenia pracy 21
3. Leksyka tematyczna i atematyczna reportażu 27
4. Lista alfabetyczna leksyki reportażu 45
5. Lista frekwencyjna sfer, pól i podpól leksyki reportażu 87
Wnioski 93
Zakończenie 95
Bibliografia 97
Wykaz tabel 101
Summary 103

Miejsce wydania:

Kielce

Opis fizyczny:

104 s.

ISBN:

ISBN 978-83-67580-48-9 (druk) ; ISBN 978-83-67580-49-6 (wersja elektroniczna)

Data wydania:

2023

Identyfikator:

oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:10644 ; doi:10.25951/9719

Język:

polski

Typ:

tekst

Prawa dostępu:

tylko w Oddziale Informacji Naukowej

Format:

application/pdf