Object

Alternative title:

Management strategies and anticoagulant therapies in patients with atrial fibrillation

Abstract:

Profilaktyka przeciwkrzepliwa u pacjentów z migotaniem przedsionków (AF) znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia epizodów zakrzepowo-zatorowych, które istotnie pogarszają rokowanie u pacjentów z AF. Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) zastosowanie leczenia przeciwkrzepliwego zależne jest od ryzyka zakrzepowo-zatorowego. W Polsce brakuje dużych, wieloośrodkowych badań przedstawiających profilaktykę powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z AF.
Celem prezentowanej rozprawy doktorskiej jest ocena czy stosowanie profilaktyki przeciwkrzepliwej u pacjentów z AF jest uzależnione od wyniku w skali CHA2DS2-VASc oraz identyfikacja predyktorów zastosowania doustnych antykoagulantów (OAC) u pacjentów wysokiego, pośredniego i niskiego ryzyka zakrzepowo-zatorowego.
Praca powstała w oparciu o wyniki rejestru POL-AF, badania prospektywnego, wieloośrodkowego, do którego włączano pacjentów z rozpoznanym AF, hospitalizowanych w dziesięciu ośrodkach kardiologicznych w 2019 roku. Ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych oceniano na podstawie skali CHA2DS2-VASc.
Czy wynik w skali CHA2DS2-VASc determinuje leczenie przeciwkrzepliwe u pacjentów z migotaniem przedsionków? Dane z rejestru POL-AF. Do badania włączono 3656 pacjentów. Wysokie ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych stwierdzono u 91,4%, pośrednie u 6,3%, a niskie u 2,3% pacjentów. U 81,1% pacjentów zastosowano OAC, w tym u 91,5% wysokiego, 90,3% pośredniego i 86,2% niskiego ryzyka zakrzepowo-zatorowego. Wynik w skali CHA2DS2-VASc nie był predyktorem stosowania OAC u pacjentów z AF (OR 1,02; CI 0,96-1,08; p = 0.747). W grupie chorych niewysokiego ryzyka zakrzepowo-zatorowego (niskiego i pośredniego) czynnikiem predysponującym do stosowania OAC była hospitalizacja w celu wykonania kardiowersji elektrycznej (OR 6,55, CI 1,52-28,21, p = 0,012), natomiast anemia (OR 0,27, CI 0,12-0,64, p = 0,003) i choroba nowotworowa (OR 0,14, CI 0,03-0,57, p = 0,006) zmniejszały szanse na stosowanie OAC w tej grupie.
Dlaczego pacjenci z migotaniem przedsionków i wysokim ryzykiem zakrzepowo-zatorowym nie otrzymują leczenia przeciwkrzepliwego? Wyniki rejestru POL-AF. W badanej grupie obejmującej 3614 chorych z AF wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych średnia wieku wynosiła 73,6±10,6 lat, było 43,5% kobiet. Średni wynik w skali CHA2DS2-VASc wynosił 4,7. W badanej grupie chorych z AF wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych w profilaktyce powikłań zakrzepowo-zatorowych zastosowano: OAC u 91,5% chorych, lek/leki przeciwpłytkowe u 3,7% chorych, heparynę drobnocząsteczkową u 2,7% chorych, a u 2,1% chorych nie zastosowano żadnej profilaktyki przeciwkrzepliwej. Niezależnymi czynnikami niezalecania OAC w grupie pacjentów z AF wysokiego ryzyka zakrzepowo-zatorowego były: krwawienie wewnątrzczaszkowe (OR 0,15, 95%CI 0,07-0,35, p < 0,001), krwawienie z przewodu pokarmowego (OR 0,25, 95%CI 0,17-0,37, p < 0,001), choroba nowotworowa (OR 0,37, 95%CI 0,25-0,55, p < 0,001), hospitalizacja z powodu ostrego zespołu wieńcowego (OR 0,48, 95%CI 0,33-0,69, p < 0,001), anemia (OR 0,62, 95%CI 0,48-0,81, p < 0,001).

W pracy oceniono dane z wieloośrodkowego rejestru, co pozwala na przedstawienie realnego obrazu profilaktyki przeciwkrzepliwej w polskiej populacji pacjentów z AF. Wynik w skali CHA2DS2-VASc nie był predyktorem zastosowania OAC w badanej grupie. U chorych z AF wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych hospitalizacja z powodu ostrego zespołu wieńcowego, krwawienie z przewodu pokarmowego lub do ośrodkowego układu nerwowego, anemia i choroba nowotworowa predysponowały do niezalecania OAC. U znacznego odsetka pacjentów z AF niewysokiego ryzyka zakrzepowo-zatorowego stosowano OAC, głównie z powodu przejściowych wskazań do antykoagulacji.


Anticoagulant prophylaxis in patients with atrial fibrillation (AF) significantly reduces the risk of thromboembolic events which remarkably worsen AF patients prognosis. According to the current guidelines of the European Society of Cardiology (ESC), administering anticoagulant treatment depends on thromboembolic risk. In Poland there is a shortage of multicentre studies presenting thromboembolic complication prophylaxis in patients with AF.
The aim of the presented doctoral dissertation is to assess whether using anticoagulant prophylaxis in patients with AF depends on the CHA2DS2-VASc score and to identify factors predisposing to oral anticoagulant (OAC) prescription in patients of high, intermediate and low thromboembolic risk.
The dissertation is based on the results of the POL-AF Registry – a multicentre, prospective study including patients with diagnosed AF and hospitalised in ten cardiology centres in 2019. The risk of thromboembolic events was assessed using CHA2DS2-VASc score.
Does CHA2DS2-VASc score determine anticoagulant treatment in patients with atrial fibrillation? Data from the POL-AF Registry. The study included 3,656 patients. High risk of thromboembolic events was observed in 91.4% of patients, intermediate one in 6.3%, and low in 2.3%. OACs were used in 81.1% of patients – 91.5% of them were of high thromboembolic risk, 90.3% of intermediate and 86.2% of low risk. CHA2DS2-VASc score was not a predictor for OAC use in AF patients (OR 1,02; CI 0,96-1,08; p = 0.747). In the group of non non-high (low and intermediate) thromboembolic risk, the factor predisposing to OAC administration was hospitalisation due to electrical cardioversion (OR 6,55, CI 1,52-28,21, p = 0,012) whereas anaemia (OR 0,27, CI 0,12-0,64, p = 0,003) and cancer (OR 0,14, CI 0,03-0,57, p = 0,006) diminished the chances to use OACs in this group.
Why do patients with atrial fibrillation and high thromboembolic risk not receive anticoagulant treatment? Results of the POL-AF Registry. In the researched group comprising 3,614 AF patients with high risk of thromboembolic events, mean age was 73.6±10.6 years, 43.5% were women. Mean CHA2DS2-VASc score was 4.7. In this group, as the thromboembolic event prophylaxis, the following were used: OACs in 91.5% of patients, antiplatelet drug/drugs in 3.7%, low molecular weight heparin (LMWH) in 2.7% and 2.1% of patients did not receive any anticoagulant prophylaxis. Independent factors of not prescribing OACs to the group of AF patients with high thromboembolic risk were: intracranial bleed (OR 0,15, 95%CI 0,07-0,35, p < 0,001), gastrointestinal bleed (OR 0,25, 95%CI 0,17-0,37, p < 0,001), cancer (OR 0,37, 95%CI 0,25-0,55, p < 0,001), hospitalisation due to sation due to sation due to sation due to sation due to sation due to sation due to acute coronary syndrome (OR 0,48, 95%CI 0,33-0,69, p < 0,001), anaemia (OR 0,62, 95%CI 0,48-0,81, p < 0,001).
The study includes assessment of the data from the multicentre registry which allows to present a realistic view of anticoagulant prophylaxis in Polish population of patients with AF. CHA2DS2-VASc score was not a predictor of OAC use in the researched group. In AF patients with high risk of thromboembolic events, hospitalisation due to acute coronary syndrome, gastrointestinal or central nervous system bleed, anaemia and cancer predisposed not to prescribe OACs. In a significant proportion of AF patients with non-high thromboembolic risk, OACs were used, mainly because of transitional anticoagulation indications.

Additional notes:

Zawiera bibliografię ; Zawiera ilustracje ; Streszcz. ang. i pol.

Identifier:

oai:bibliotekacyfrowa.ujk.edu.pl:8656

Computer catalogue:

click here to follow the link

Language:

pol

Degree name:

doktor

Date obtained:

5.12.2022

Degree grantor:

Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Supervisor:

Wożakowska-Kapłon, Beata Karolina

Reviewer:

Barylski, Marcin ; Filipiak, Krzysztof Jerzy ; Mizia-Stec, Katarzyna

Field:

Dziedzina nauk medycznych i nauk o zdrowiu

Scientific disciplines:

Nauki medyczne

Faculty:

Collegium Medicum

Type:

rozprawa doktorska

Access rights:

tylko w Oddziale Informacji Naukowej

Publication status:

niepublikowana