relacje ; edukacja ; personalizm uniwersalistyczny
Abstract:
Człowiek jako istota myśląca, duchowa zawsze pragnie czegoś więcej, głębiej, wyżej. Dzięki temu poznawał świat, tworzył wynalazki, rozwijał siebie w wymiarze indywidualnym, społecznym i kulturowym. Równocześnie jakieś potężne przyspieszenie, będące naturalną konsekwencją tejże wynalazczości spowodowało, że coraz częściej to „głębiej” przeradzało się w jakieś dziwne „płycej”. Wiele osób bije na alarm, że powierzchowność myślenia, relacji i ostatecznie życia degraduje człowieka jako człowieka, jako osobę, jako kogoś poszukującego sensu i głębi życia (V. Frankl). Dlatego wyczuwa się coraz powszechniejszą potrzebę wzmacniania i pogłębiania realnych relacji interpersonalnych i zarazem edukacji, która będzie człowiekowi pomagać bardziej być, a nie tylko mieć. Personalizm uniwersalistyczny, gdzie szczególnie mocno promuje się człowieka jako osobę, kogoś wyjątkowego i zarazem wspólnotę osób, może być wielkim kołem ratunkowym dla zagrożonego człowieczeństwa, aby człowiek – osoba odzyskiwał swoją głębię i blask.
Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Date issued: Identifier: Language: Is part of:Studia Pedagogiczne. Problemy społeczne, edukacyjne i artystyczne
Has part: Type: Format: