@misc{Kowalska_Barbara_Od_2022,
 author={Kowalska, Barbara},
 address={Piotrków Trybunalski},
 howpublished={online},
 year={2022},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Filia w Piotrkowie Trybunalskim},
 language={polski},
 abstract={W średniowiecznych tekstach obuwie pełni praktyczne, symboliczne i symboliczno-rytualne funkcje. Tezę tę wzmacnia źródłowa wzmianka o obuwiu Piasta z Roczników Jana Długosza. Kanonik krakowski, nie zważając na wcze¬śniejszą polską tradycję dziejopisarską, która w tym względzie milczy, ubrał protoplastę rodu w sandały zrobione z łyka dębowego (kory dębowej). Zastosował więc metodę uwspółcześniania legendy dynastycznej. Wzorował się natomiast na czeskiej kronice Kosmasa, konkretnie na chodakach Przemysła Oracza, lecz celowo, moim zdaniem, zamienił chodaki na sandały. Świadomy dobór atrybutu i jego symboliczny związek z bohaterem świadczą o ich wadze w mentalnej spuściźnie epoki. Niewielki, wydawać by się mogło, zabieg polegający na zamianie rodzaju obuwia, posłużył do znanej twórcom epoki nobilitacji, tym razem protoplasty rodu, do którego Długosz miał wielkie uwielbienie. Średniowieczna wiara w dziedziczenie cech przodków nakazała dziejopisarzowi nieco inaczej, niż to czynił Gall i jego następcy, nakreślić dzieje Piasta.},
 title={Od chodaków do sandałów – kilka słów o ewolucji średniowiecznych kronikarskich opowieści},
 type={tekst},
 doi={10.25951/7220},
}