@misc{Kutryn_Dawid_(1993-_)_Rola,
 author={Kutryn, Dawid (1993- )},
 howpublished={online},
 school={Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach},
 language={pol},
 abstract={The aim of this thesis is to present the role of the Council of Europe in creating standards of fair sport competition and implementing them in member states. It attempts to eye comprehensively the activities of the Council of Europe in the scope of fair sport. Thesis is divided into four chapters. First chapter sketches out the profile of Council of Europe, the manner of its functioning, its most important bodies. It is introductory chapter which aim is to set out accurately the subject of research of the thesis. Moreover in this chapter there is included the content concerning the Council of Europe axiological system and the mechanisms of implementing Council of Europe standards in the light of European Convention on Human Rights and works of Venice Commission. Second chapter focuses on emphasising international standards concerning fair sport competition. In this chapter there is defined the concept of standards of fair sport competition. Those standards are also grouped by categories of common and regional standards and are enlightened in the context of activities of the most relevant institutions acting in the area of creation fair play rules in sport. Third part of dissertation focuses exclusively on the Council of Europe and its fair sport competition standards. Those standards are presented in the aspect of Council of Europe axiological system. There are analyzed both types of standards: valid in law standards and those coming from so called soft law. It enables to pay attention to their characterisation and also accomplish their description and exploration.Fourth chapter is related to implementation of fair sport competition standards in Council of Europe’s member states. There are displayed here many matters like accession procedure, monitoring procedure and impingement of European Convention on Human Rights and Venice Commission. In the end of this chapter there can be found a trial of effectiveness assessment of Council of Europe activities in the area of creating standards of fair sport competition and implementing them in member states. In thesis there were specified two areas that influence on sport’s image adversely - doping and manipulation of sports competitions. There were studied Council of Europe’s Anti-Doping Convention (ETS no. 135), its Additional Protocol (ETS no. 188) and Council of Europe Convention on the Manipulation of Sports Competitions (CETS no. 215). Furthermore it was conducted an exploration of monitoring groups’ operations against a background of Anti-Doping Covention and its Additional Protocol.},
 abstract={There were also identified the most vital aspects of national platforms that - according to Council of Europe Convention on the Manipulation of Sports Competitions - seem to be a tool to combat and reduce manipulation of sport competition. Apart from Council of Europe’s conventions there were analyzed a numer of documents, belonging to so called soft law area, prepared by Committee of Ministers of the Council of Europe and by Parliamentary Assembly of the Council of Europe. Those can unequivocally be evaluated as an excellent replenishment to the conventions aforementioned. What is more Council of Europe standards concerning sport were placed in its axiological system with regard to judgements of European Court of Human Rights applying to sport area. The participation of other international institutions that prepare the space for fair sport, such as United Nations, International Olympic Committee, World Anti-Doping Agency, International Fair Play Committee, European Union, was not ignored. When it comes to main conclusions coming from the thesis there is a need to note down a few issues. Firstly, Council of Europe does not pursue an anticipatory politics in the scope of important problems in the world of sport and its activity in this matter in an ex-post answer for negative incidents in this field. Those standards have an important role to act in organisation of sport leagues, tournaments etc., but are relatively little-known for public eye. Member states should take a significant effort related to putting pressure on sport entourage with the aim of popularization the fair play knowledge, especially inside the youngsters, for instance at school during physical education lessons, advisory classes or during organised visits of youth in sport institutions. It seems to be an activity with crucial significance. Secondly, Council of Europe pays attention to topicality of its sport-related conventions and adjusts its content to changing over the years context of sport competitions. Out of five Council of Europe conventions concerning sport, two of them are influential amplification of the previous CoE convention related to given issue. They are specific 2.0. version considering longstanding experiences, including solutions aimed to the new challenges appearing in connection with evolution of sport’s life. Examples of this situation can be associated with Additional Protocol published in the year 2002 and Convention on an Integrated Safety, Security and Service Approach at Football Matches and Other Sports Events from the year 2016 (CETS no. 218). Thereafter, Council of Europe - on account of its interdisciplinary activities - is not a sufficient institution for ensuring the realisation of fair play rules in sport. There is a need of cooperation in this matter with other international bodies conducting activities in sport matters. Further, the concept of „standards of fair sport competition” is widely provided in Council of Europe documents and concerns not only athletes, but also passive participants of sport events, like fans or sport activists. It is up to Council of Europe and other institutions governing sport to hold a constant dialogue in a view of limiting attitudes deforming fair sport.},
 abstract={Niniejsza praca stara się ukazać rolę Rady Europy w kreowaniu standardów uczciwej rywalizacji sportowej i ich wdrażaniu w państwach członkowskich. Jest to próba kompleksowego przyjrzenia się działaniom Rady Europy w zakresie czystego sportu. Dysertacja została podzielona na cztery rozdziały. W pierwszym nakreślona została charakterystyka Rady Europy, sposób jej funkcjonowania, najważniejsze organy. Jest to rozdział wprowadzający, mający na celu precyzyjne określenie podmiotu badań dysertacji. Ponadto, w rozdziale zostaną zawarte treści dotyczące systemu aksjologicznego Rady Europy oraz mechanizmów wdrażania standardów Rady Europy w świetle Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz prac Komisji Weneckiej. Rozdział drugi koncentruje się na uwypukleniu międzynarodowych standardów dotyczących uczciwej rywalizacji sportowej. W rozdziale tym zostanie zdefiniowane m.in. pojęcie standardów uczciwej rywalizacji sportowej, a także zostaną one pogrupowane na kategorie standardów powszechnych oraz regionalnych. Przybliżone zostaną również te standardy w kontekście działalności najbardziej znaczących instytucji z punktu widzenia kreowania zasad fair play w sporcie.Trzecia część pracy skupia się wyłącznie na instytucji Rady Europy i jej standardów w zakresie zasad uczciwej rywalizacji sportowej. Standardy te zostaną zaprezentowane w aspekcie systemu aksjologicznego tej instytucji. Przeanalizowane zostaną standardy o charakterze tzw. „twardego i miękkiego prawa”, co pozwoli odnieść się do ich charakterystyki, a także dokonać ich deskrypcji i analizy.Rozdział czwarty ogniskuje się wobec wdrażania standardów uczciwej rywalizacji sportowej Rady Europy w krajach członkowskich. Ujęty jest w nim aspekt procedury akcesyjnej, monitoringowej oraz oddziaływanie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Komisji Weneckiej. Rozdział kończy się próbą oceny skuteczności działań Rady Europy w kwestii kreowania standardów uczciwej rywalizacji sportowej i implementowania ich w państwach członkowskich. W pracy prześwietlono dwa główne obszary, które niekorzystnie wpływają na wizerunek sportu. Są nimi doping oraz manipulacja wynikami sportowymi. Podjęto analizę Konwencji Antydopingowej Rady Europy (ETS No. 135) oraz jej Protokołu Dodatkowego (ETS No. 188), a także Konwencji przeciwko manipulacji wynikom sportowym (CETS No. 215).},
 abstract={Co więcej dokonano eksploracji na tle działalności Zespołów monitoringowych Konwencji antydopingowej i jej Protokołu Dodatkowego, a także zidentyfikowano najważniejsze aspekty działalności tzw. platform krajowych będących narzędziem do zwalczania i ograniczania manipulacji wynikami sportowymi w myśl konwencji CETS No. 215. Oprócz Konwencji Rady Europy przeanalizowano także szereg dokumentów Komitetu Ministrów oraz Zgromadzenia Parlamentarnego z zakresu tzw. „miękkiego prawa”, które jednoznacznie można określić jako znakomite uzupełnienie wyżej wymienionej konwencji. Co więcej umiejscowiono standardy Rady Europy dotyczące sportu w jej systemie aksjologicznym wraz z uwzględnieniem wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczących dziedziny sportu. Nie pominięto także udziału innych organizacji międzynarodowych w budowaniu przestrzeni dla uczciwego sportu takich jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, Międzynarodowy Komitet Olimpijski, Światowa Agencja Antydopingowa, Międzynarodowy Komitet Fair Play czy też Unia Europejska. Wątek procedury akcesyjnej oraz monitoringowej także został poddany analizie. Jeśli chodzi o główne konkluzje płynące z pracy to należy odnotować kilka zagadnień. Po pierwsze Rada Europy nie prowadzi polityki antycypacyjnej wobec istotnych problemów dziedziny sportu, a jej aktywność w tym zakresie jest odpowiedzią ex-post na negatywne wydarzenia w tym obszarze. Standardy te odgrywają istotną rolę w organizacji sportu (rozgrywek, zawodów, turniejów, lig) na świecie, ale są stosunkowo mało znane opinii publicznej. Powinien zostać podjęty znaczny wysiłek państw członkowskich związany z wywieraniem nacisku na środowiska sportowe celem popularyzacji wiedzy z tego zakresu, szczególnie wśród najmłodszych, na przykład podczas lekcji wychowania fizycznego, godzin wychowawczych w szkołach czy też podczas zorganizowanych wizyt młodzieży w instytucjach sportowych. To jawi się jako aktywność posiadająca kluczowe znaczenie. Po drugie, Rada Europy zwraca uwagę na aktualność swoich konwencji dotyczących dziedziny sportu i dostosowuje ich treść do zmieniającego się - na przestrzeni lat - kontekstu rywalizacji sportowej. Z pięciu konwencji RE dotyczących sportu dwie są znaczącym rozwinięciem pierwszego dokumentu dotyczącego danego zagadnienia wydanego przez Radę Europy. Są swoistą wersją 2.0. uwzględniającą kilkunastoletnie doświadczenia, zawierającą rozwiązania adresowane do nowych wyzwań pojawiających się w analizowanej przestrzeni, zgodnie z ewolucją życia sportu. Przykładem może być Dodatkowy Protokół do Konwencji Antydopingowej z 2002 roku oraz Konwencja Rady Europy w sprawie zintegrowanego podejścia do bezpieczeństwa, zabezpieczenia i obsługi podczas meczów piłki nożnej i innych imprez sportowych z 2016 roku. Następnie Rada Europy - ze względu na interdyscyplinarność swojej działalności - nie jest wystarczającym organem dla zapewnienia realizacji idei fair play w sporcie i potrzebna jest jej współpraca w tym zakresie z innymi organizacjami międzynarodowymi, zarówno o charakterze powszechnym, jak i regionalnym, prowadzącymi aktywność w obszarze sportu. Dalej, pojęcie „standardów uczciwej rywalizacji w sporcie” jest szeroko uwzględnione w dokumentach Rady Europy i odnosi się nie tylko do sportowców, ale też ma zastosowanie wobec biernych uczestników widowisk sportowych, takich jak kibice oraz aktywiści sportowi. W gestii Rady Europy, a także instytucji zarządzających światowym sportem jest ustawiczny dialog wobec ograniczania praktyk deformujących czysty sport.},
 title={Rola Rady Europy w kreowaniu standardów uczciwej rywalizacji sportowej i ich wdrażaniu w państwach członkowskich},
 type={rozprawa doktorska},
}