@misc{Kusztal_Piotr_Zbigniew_Ewolucja,
 author={Kusztal, Piotr Zbigniew},
 howpublished={online},
 school={Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach},
 language={pol},
 abstract={Praca stanowi studium przypadku dotyczące ewolucji odcinka doliny rzeki III. rzędu, odwadniającej wyżynny, niekrasowy i nieaktywny tektonicznie obszar północno-zachodniego, mezozoicznego obrzeżenia Gór Świętokrzyskich (Wyżyna Kielecka, Wyżyna Przedborska), gdzie w czasach historycznych rozwijał się przemysł metalurgiczny (Staropolski Okręg Przemysłowy - SOP). Główną uwagę poświęcono w niej chronologii i uwarunkowaniom zmian środowiska zapisanym w osadach i rzeźbie poziomów dolinnych. W oparciu o wyniki badań interdyscyplinarnych rozpoznano główne etapy późnovistuliańskiej i holoceńskiej ewolucji doliny oraz wskazano czynniki odgrywające decydującą rolę w jej kształtowaniu. Największy wpływ na środowisko fluwialne w analizowanym okresie miały wahania klimatu, uwarunkowania lokalne i działalność człowieka, przy czym rola tych czynników zmieniała się. W późnym vistulianie (ETAP 1: zmienna aktywność rzeki) rozwój doliny był wynikiem wahań klimatycznych, związanych z cyklem stadialno-interstadialnym. W holocenie, do schyłku subboreału (ETAP 2: stabilizacja przepływów rzeki), zależał on głównie od warunków lokalnych (duża lesistość, naturalny system małej retencji - NSMR), natomiast w subatlantyku (ETAP 3: zmienna aktywność rzeki) kluczową rolę odgrywała antropopresja (wylesianie, wytępienie bobrów, zniszczenie NSMR, budowa i degradacja infrastruktury hydrotechnicznej ASMR, zalesianie), która przyczyniła się do największej w holocenie transformacji dna doliny (okres rozkwitu SOP i postindustrialny do schyłku XX w.). Zarejestrowane etapy rozwoju odcinka badawczego odzwierciedlają bardzo duży wpływ funkcjonowania i destabilizacji NSMR i ASMR na ewolucję doliny rzeki III rzędu.},
 title={Ewolucja doliny Czarnej Koneckiej między Stąporkowem a Sielpią Wielką w późnym vistulianie i holocenie},
 type={rozprawa doktorska},
}