@misc{Niebelski_Eugeniusz_„Miechanik”_2025,
 author={Niebelski, Eugeniusz},
 address={Kielce},
 howpublished={online},
 contents={Spis treści Artykuły 11 Agnieszka Bartnik (Uniwersytet Śląski w Katowicach), Ptisáne (πτισάνη) w rzymskich kuracjach weterynaryjnych 37 Mateusz Jezuit (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie), Kontekst wojen XIII-wiecznej Kastylii w przekazie pierwszej części Poema de Fernán González 65 Daniel Pfitzer (Eberhard Karls Universität Tübingen), Johannes Brenz und die Reformation in Schwäbisch Hall 107 Szymon Kazusek (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach), Rzeka, ludzie i towary. Z dziejów Wisły i spławu wiślanego w rejonie Krakowa w latach 1674–1700 139 Konrad Kołodziejczyk (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk), Małżeństwa w parafii Nowy Korczyn w drugiej połowie XVIII wieku 169 Eugeniusz Niebelski (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II w Lublinie), „Miechanik” Bratinskij – zesłaniec 1863 roku i budowniczy młynów wodnych na Syberii 187 Artur Górak (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie), Roty aresztanckie w Imperium Rosyjskim (1827–1870) 213 Krzysztof Pierściński (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach), Interakcje polskich jeńców wojennych z Japończykami w czasie wojny rosyjsko-japońskiej 235 Witold Jarno (Uniwersytet Łódzki), Władysław Frankowski (1859–1922) – zarys biografii generała armii rosyjskiej i Wojska Polskiego 255 Aleksander Sielicki (Kubański Uniwersytet Państwowy w Krasnodarze), Kościół rzymskokatolicki w Krasnodarze w pierwszej połowie XX wieku* 279 Henryka Ilgiewicz (Instytut Badań Kultury Litwy, Wilno, Litwa), Wkład Stanisława Franciszka Zajączkowskiego w badania dziejów Litwy i Prus w XIII–XV wieku 301 Ryszard Ślęczka (UKEN w Krakowie), Magdalena Malik (PWT we Wrocławiu), Szkolnictwo zawodowe przy największych zakładach przemysłowych województwa wrocławskiego w latach 1946–1955 323 Małgorzata Przeniosło, Marek Przeniosło (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach), Spółdzielnia Pracy Wyrobów Zabawkarskich „Miś” w Łomży 1958– 1992 Artykuły recenzyjne i recenzje 363 Przemysław P. Szpaczyński (badacz niezależny, Zielona Góra), Chronologia sejmów polsko-litewskich za panowania Zygmunta III (1587–1632) 395 Krzysztof Fokt, Organizacja grodowa w drugiej monarchii piastowskiej. Studium krytyczne, Kraków: Societas Vistulana, 2022, ss. 124 – Piotr Kardyś (Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Skarżysku-Kamiennej) 399 Abraham Ibn Ezra Latinus on Nativities. A Parallel Latin-English Critical Edition of Liber Nativitatum and Liber Abraham Iudei de Nativitatibus, edited, translated and annotated by Shlomo Sela, Leiden: Brill, 2019 (Abraham Ibn Ezra’s Astrological Writings, vol. 6), ss. xiv + 564 – Sylwia Konarska-Zimnicka (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) In memoriam 407 Barbara Szabat (1934–2025) – Mariusz Nowak (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach) 411 Doktor habilitowana profesor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego Barbara Szabat w mojej pamięci – Regina Renz (Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, profesor emeritus) 413 Zasady przyjmowania tekstów do druku i procedury recenzowania obowiązujące w „Almanachu Historycznym”},
 year={2025},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach},
 language={polski},
 abstract={Tekst opisuje losy uczestnika powstania styczniowego na Wołyniu i zesłańca Leona Bratyńskiego, szlachcica, którego ród wywodził się z Królestwa Polskiego; ojciec Michał związany był pracą u Radziwiłłów w Nieborowie, a później u księcia Sanguszki w Sławucie na Wołyniu. Z pewnością w Sławucie nauczył się Leon budownictwa gospodarczego. W 1863 r. brał udział w powstaniu w powiecie zasławskim, a pojmany w walkach pod Minkowcami w maju, został w Żytomierzu t.r. skazany na katorgę na Syberii. Na zesłaniu towarzyszyła mu dobrowolnie żona Adela; w końcu 1864 r. znaleźli się obydwoje na katordze w Usolu nad Angarą; Leon dorabiał tam na życie rysowaniem (jego prace nie są jednakże znane). Później w Telmie (w okolicach Usola), a następnie bliżej Irkucka budował m.in. młyny wodne. Z pomocą kilku kupców, którym wybudował młyny, uzyskał u władz syberyjskich (na pewno za wręczone przez kupców łapówki) w styczniu 1872 r. zwolnienie z zesłania. Jeszcze t.r. Bratyńscy przybyli do Warszawy. W następnych latach Bratyński dzierżawił majątek na Podlasiu, później budował młyny w Królestwie, na Litwie, Ukrainie i Wołyniu. Po śmierci żony Adeli w 1876, następnego roku ożenił się ponownie. Od 1888 pracował u Radziwiłłów w Ołyce, gdzie zmarł w 1904 r.},
 title={„Miechanik” Bratinskij – zesłaniec 1863 roku i budowniczy młynów wodnych na Syberii},
 type={tekst},
 doi={10.25951/14255},
}