Search for: [Abstract = "W PRL obywatele mający poczucie doznanych krzywd i niesprawiedliwości pisali lisy, skargi i donosy do centralnych organów państwa. Władze utworzyły biura zajmujące się obsługą przysyłanej korespondencji, które analizowały treści, przygotowywały specjalne biuletyny i podejmowały interwencje. Efektem działań sprawdzających było potwierdzenie przypadków niesprawiedliwości i ukaranie winnych. Dla władz korespondencja była cennym źródłem informacji o społecznych nastrojach, bolączkach i kwestiach wymagających rozstrzygnięć. Analizując korespondencję przychodzącą do Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz Polskiego Radia i Telewizji dotyczącą władz utworzonych w 1973 r. gmin udało się odnaleźć problemy, o których pisali mieszkańcy wsi. Ten bogaty materiał źródłowy pozwolił na przedstawienie opinii i ocen dotyczących funkcjonowania urzędów gminnych, naczelników gmin i lokalnej biurokracji. W listach wielokrotnie wzmiankowano o złej pracy niektórych urzędów, opieszałym i stronniczym procedowaniu. Wiele opinii dotyczyło najważniejszego urzędnika w gminie – naczelnika. Wielokrotnie ujawniano też przypadki amoralnych i patologicznych zachowań lokalnej biurokracji, a to łapownictwa, pijaństwa, kumoterstwa, wykorzystywania zajmowanego stanowiska dla czerpania różnych korzyści. Autorzy najczęściej opisywali własne perypetie, mając nadzieję na skuteczność interwencji. Wielokrotnie strategia pisania listów do centralnych władz w Warszawie była skuteczna."]
